W rozdziale II swego dzieła Kopernik podaje szereg argumentów przemawiających za kulistością Ziemi. Powołuje się na spostrzeżenia żeglarzy, nie tylko przytoczone powyżej, ale też cały szereg obserwacji związanych ze zmianą wysokości bieguna nad horyzontem oraz czasem występowania zaćmień w różnych miejscach. W pierwszym zdaniu zawarł również fizyczny aspekt swojej tezy, częściowo nawiązujący do klasycznych poglądów Arystotelesa.(kr)
Zobacz fragment dzieła Mikołaja Kopernika, do którego odnosi się ten komentarz
