Jak dziwna piramidka, połamana w środku. I pełna kolorów!
Widziałeś kiedyś taki różowy kolor? A taki żółtawo-zielonkawy? A taki "błękit paryski"? Takie kolory, chociaż wcale nie w tęczy, też powstają z białego światła słonecznego. Trzeba tylko właściwie ustawić taką piramidkę. Bo jak się nie ustawi prawidłowo, to kolor będzie tylko jeden: niebieski, zielonkawy lub brązowy, jak w sferze Swarowskiego, kuzynce piramidki.

Ze szkła Swarowskiego zrobiona jest też ta pamiątka z Sydney. Poznajesz typowe kolory piramid?

Piramida Swarowskiego działa na podobnej zasadzie, jak sfera: selektywnego, całkowitego wewnętrznego odbicia. W piramidzie jest to o tyle zaskakujące, że jej forma geometryczna jest bardzo prosta. Przy obserwacji z góry, piramida wydaje się zabarwiona podobnie jak sfera: na niebiesko, zielono, lub brązowawo. Piramida ustawiona krawędzią w kierunku obserwacji i oglądana z niewysoka (pod kątem prostym w stosunku do krawędzi "rozpada się" na wiele kolorowych płaszczyzn. Ich kolory nie są barwami podstawowymi (emisyjnymi) lecz raczej barwami uzupełniającymi (czyli podstawowymi w absorpcji): magenta (fiołkowy), żółty i niebieski, chociaż nie cyjan. Wygląda na to, że kolory obserwowane powstają przez złożenie barw podstawowych, odbitych od dwóch płaszczyzn - od podstawy i jednej płaszczyzny bocznej. Złożenie czerwieni i niebieskiego daje lila-róż, złożenie zielonego i czerwonego daje kolor żółty. Bogactwo kolorów w barwie białej wydaje się nieskończone!

Czekamy na wyjaśnienia, jak powstają barwy w piramidzie. Za najlepsze odpowiedzi, w nagrodę piramida Swarowskiego, prosto z Wenecji.