W tych modnych okularach odbija się gdańska Starówka. Prawda, że piękna? I kolory przepiękne - to samo niebo u góry modre, po środku zielonkawe, niżej żółte a na samym dole różowe. Za to w górnych szkłach, zanosi się na burzę. Jak to w tym Gdańsku w sierpniu (na Jarmarku Dominikańskim) naprawdę jest?

A w tych drugich okularach ta sama firanka jest raz żółta, raz różowa. Zabawne te okulary!

Widać, nie są to takie zwykłe ciemne okulary, ale takie, które odbijają światło jednego koloru: jedne światło żółte, inne światło różowe. Zaraz, zaraz, jeśli jeden kolor odbijają, to pozostałe przepuszczają [uwagi o kolorach]. Czyli w różowych okularach świat jest niebieski w niebieskich różowy. Prawda! Nie zawsze łatwo to zauważyć, ale na przykład ta wymyślna klatka schodowa w centrum handlowym "Europa" w Berlinie jest pokryta złotawymi, wydaje się, taflami szkła. Tafle te, pokryte specjalnymi warstwami, jak różowe okulary, odbijają światło żółte a przepuszczają inne kolory, dające wrażenie koloru modrego.

Ale dlaczego, te same okulary widziane na wprost są żółte, widziane z boku są czerwone? Wynika to z warstw na ich powierzchni: są one ułożone w odstępach pół długości fali, np. co 300 nanometrów dla światła żółtego. Te same warstwy, oglądane "z ukosa", wydają się być bardziej od siebie odległe, np. o 350 nm, i wówczas odbijają światło czerwone.

Filtry selektywne składają się z szeregu warstw, na przemian o niskim i wysokim współczynniku załamania światła, odległych od siebie o pół długości fali. Ich działanie polega na interferencji konstruktywnej dla określonej długości, podobnie jak ma to miejsce w mydlanych bańkach. Do konstrukcji warstw używa się na przykład tlenków np. SiO₂ czy TiO₂.

A teraz popatrz na złotą wieżę w Berlinie