W szczelnie zamkniętej szklanej rurze umieszczamy różne ciała (kawałek kartki papieru, piórko, metalową kulkę). Po ustawieniu rury w pozycji pionowej pozwalamy przedmiotom wewnątrz rury spadać swobodnie. Najszybciej spada metalowa kulka, później papierowa karteczka, na końcu piórko. Następnie przy pomocy pompy próżniowej wypompowujemy powietrze z rury i ponownie pozwalamy przedmiotom spadać swobodnie. Okazuje się, że tym razem przedmioty spadają jednakowo i to szybciej niż wówczas, gdy spadały w powietrzu. Po wyeliminowaniu powietrza z rury na każde z ciał działa tylko przyciąganie ziemskie (nie ma oporu powietrza). Siła z jaką przyciągane są przedmioty nie zależy od ich własności, takich jak gęstość, masa czy kształt. Dlatego właśnie ciała będące w próżni spadają tak samo, tzn. w tym samym czasie.

Galileusz nie miał rury próżniowej ale rozważając jak spada cieżki kamień, lekki kamień i dwa kamienie związane razem, doszedł do wniosku, że prędkość spadku nie może zależeć od masy ciała.