Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UMK w Toruniu


Start
Wprowadzenie
POWIETRZE
CZY PRÓŻNIA

- JEST CZY GO NIE MA

Gasnąca świeczka

Balonik na butelce

Balonik pod kloszem

Balonik w bańce
Balonik naciągnięty na rurę
Rura Newtona
Półkule magdeburskie
WŁAŚCIWOŚCI POWIETRZA
Ciśnienie atmosferyczne
Barometr Goethego
Implozja puszki
Wrzenie wody pod zmniejszonym ciśnieniem
Wilgotność z palącą się świeczką - doświadczenie z komputerem
Dzwonek pod kloszem
Płonąca rura
Rezonans z kamertonami
Kula plazmowa
Model Burzy
Wyładowania w rozrzedzonym gazie
Laser w ciepłym powietrzu
PRZEMIANY FAZOWE
Skraplanie gazów
Zestalanie gazów
Doświadczenia z ciekłym powietrzem
JAK WYKORZYSTUJEMY POWIETRZE
Armata powietrzna
Pneumatyka - latająca rakieta
Dlaczego samolot lata
Kiedy powietrze szkodzi - zrywanie dachów z domów
Działo rakietowe - silnik odrzutowy
Elektrownia wiatrowa
Balon na podgrzane powietrze
Poduszkowce - małe i duże



 Strona UMK  Strona Wydziału  Strona Instytutu  PDF  Uniwersytet A-Z    



Poczta
Ciekawe doświadczenia z powietrzem



Wyładowania w rozrzedzonym gazie


Do zbadania zjawiska wyładowania w gazach rozrzedzonych posługujemy się induktorem Rumkorffa i zestawem rurek, w których znajduje się powietrze pod różnym ciśnieniem. Już w 1853 roku udało się wywołać iskrę elektryczną w rurze szklanej częściowo opróżnionej z powietrza. W naszym przypadku przy wartości ciśnienia ok. 40 mmHg od jednej elektrody do drugiej przebiega iskra w postaci słabej świetlnej wstęgi. Jest zabarwiona niebieskoróżowo i nie towarzyszą jej efekty akustyczne. Przy dalszym zmniejszaniu ciśnienia w rurce wstęga świetlna staje się grubsza na całej swej długości i zapełnia prawie całą rurkę.
Przy ciśnieniu ok. 2 mmHg (53 hPa), w okolicy katody pojawia się ciemna przestrzeń zwana ciemnią Faradaya. Rozdziela ona jasne wyładowanie na dwie części: na długą różową część przy anodzie zwaną zorzą dodatnią i krótką  jasnoniebieską zwaną poświatą ujemną.Przy jeszcze mniejszym ciśnieniu 0,5 mmHg ciemnia Faradaya powiększa się, a poświata ujemna oddala się od katody; koło katody pojawia się druga ciemnia zwana ciemnią Crookesa; równocześnie zorza dodatnia dzieli się na kilka warstewek (prążków) na przemian jasnych i ciemnych.

Przy dalszym spadku ciśnienia uwarstwienie zorzy dodatniej znika, a ciemnia Crookesa powiększa się, aż w końcu zajmuje całą rurę i szkło na wprost katody zaczyna „jarzyć się” światłem zielonym lub niebieskim.



Ciekawym zjawiskiem, które też polega na żarzeniu się powietrza pod wpływem ładunków elektrycznych są zorze polarne. Możemy je obserwować tylko w pobliżu biegunów.
Słońce,  oprócz światła wysyła w przestrzeń kosmiczną wiele różnych cząstek, w tym cząstki naładowane. W pobliżu Ziemi ziemskie pole magnetyczne, które oddziałuje z ładunkami elektrycznymi kieruje je w okolice biegunów. Oddziaływują one tam z powietrzem pod małym ciśnieniem z najwyższych warstw atmosfery, powodując jego świecenie. Ludzie, którzy widzieli to zjawisko na własne oczy relacjonują, że jest ono fascynujące, jakby malarzowi wylewała się na niebo farba z ogromnych pojemników.