Z siłą magnetyczną spotykamy się w życiu codziennym, gdy mamy do czynienia z magnesami trwałymi, elektromagnesami, cewkami, przekaźnikami, silnikami elektrycznymi, odchyleniem wiązki elektronów w kineskopach telewizorów, itp. Siłę magnetyczną możemy obserwować za pomocą zabawki zbudowanej z dwóch wiatraczków, w których ramionach znajdują się magnesy. Jeśli wprawimy któryś z wiatraczków w ruch obrotowy, drugi również zaczyna się kręcić. Po kilku obrotach może się zdarzyć, że pierwszy z nich na chwilę zatrzyma się, jednak zaraz zostaje wprawiony w ruch przez drugi wiatraczek.
JW Player goes here
|
Powoli wirujące magnesy przypominają wahadło Newtona: jeden staje, drugi zaczyna się poruszać, później on staje. W rzeczywistości, oddziaływanie magnetyczne (na odległość) zastępuje zderzenie, a przekaz pędu zachodzi jak w przypadku wahadła Newtona.
Jeśli jeden z magnesów wiruje bardzo szybko, drugi nie nadąża z "odbiorem" pędu, i jedynie się powoli waha. Można mówić o rezonansie częstotliwości.
Podobnie jak w przypadku wahadełka "piłkarzyka" ruch wiatraczków jest chaotyczny. Po pewnym czasie trudno jest przewidzieć, który z wiatraczków będzie się obracał, a który zatrzyma się. Wynika to z faktu, że równania opisujące zachowanie się tego układu są dość skomplikowane, a ich rozwiązanie zależy między innymi od siły oddziaływania pomiędzy magnesami, która w każdej chwili zmienia się ze względu na ich zmienne wzajemne położenie.
| Patrz także: inne zabawki, pojęcia i zjawiska związane: | |
| Chaos: | Dopóki piłka w grze | Perpetuum mobile | Tornado w butelce |
| Pole magnetyczne: | Dopóki piłka w grze | Lewitron | Lewitujące hantle | Magnetyczna gwiazda | Perpetuum mobile | Unoszące się magnesy | Znikopis magnetyczny |
KS16