Z tych kolorowych patyczków można tworzyć fantazyjne konstrukcje. Ale zawsze między pałeczkami trzeba umieścić jedną żelazną kulkę. W przeciwnym razie cała konstrukcja się rozpadnie.

Magnesy, jak to już pisaliśmy w kilku miejscach, mają zawsze dwa bieguny. Podobnie te patyczki: na ich końcach znajdują się przeciwstawne bieguny. Może się więc zdarzyć, że trzy patyczki, które chcemy połączyć mają te same bieguny. Nie ma na nie sposobu: odpychają się wzajemnie. No chyba, że między tymi takimi samymi biegunami znajdzie się żelazna kulka. Wówczas wszystko daje się zgrabnie połączyć.

Działanie kulki z żelaza (innymi słowy, z miękkiego, czyli o małej histerezie, ferromagnetyka) polega na "dopasowaniu się" do biegunów. Kulka, w pobliżu trzech biegunów tego samego znaku (np. N) staje się magnetycznym "jeżem" - w kierunkach tych zewnętrznych biegunów indukują się trzy bieguny przeciwstawnego znaku (czyli S). Ponieważ prawo dwubiegunowości magnesów (czyli zerowej dywergencji pola magnetycznego) musi być zachowane również dla kulki, na jej powierzchni, gdzieś "po środku" biegunów S generują się bieguny N.

KS16