Z górki na pazurki -

czyli jak energia potencjalna zamienia się na energię kinetyczną
i jak się przy tym można dobrze bawić.

Z górki na pazurki, coraz cieplej

Nauczyliśmy się już staczać, spuszczać, koziołkować. We wszystkich tych procesach znika energia. Co więc się dzieje z energią potencjalną (i kinetyczną). Mówimy uczniom, że zamienia się w ciepło. Jeśli tak, to powinno się to dać zmierzyć. Jaką różnicę temperatur potrafimy wyczuć dłonią? 1-2 şC? Dla ogrzania 1 g wody o tyle stopni potrzebujemy więc około 10 J, co odpowiada spadkowi ciała  o masie 1 kg z wysokości 1 m,. Teoretycznie jest to więc (prawie) wykonalne. Nasz ciężki (10 kg) ołowiany klocek ma drewniane szyny – drewno słabo przewodzi ciepło więc po kilku spuszczeniach spód szyn nieco się ogrzewa. Trudności w przeprowadzeniu tego doświadczenia przypominają nam, jak duży jest cieplny ekwiwalent pracy!

 Wstecz

Koncepcja i wybór eksponatów : Prof. Grzegorz Karwasz przy współpracy: dr Józefina Turło, dr Grzegorz Osiński mgr Krzysztof Służewski, mgr Andrzej Karbowski, mgr Elżbieta Dąbkowska, mgr Waldemar Krychowiak oraz Instytutu Fizyki Akedemii Pomorskiej w Słupsku
„Małyszownia” według pomysłu: Dr Jolanta Kruk, P. Tomasz Kuchta Wykonanie eksponatów: Warsztat UMK specjalne podziękowania: P. Dyr. mgr Tadeusz Robaczewski