 |
 |
 |
Nazwa nośników ujemnej „elektryczności”, elektronów, kryje w sobie określenie bursztynu pochodzące ze starożytnej Grecji. Wiązki swobodnych elektronów zostały zidentyfikowane przez JJ Thompsona w 1897 roku jako tak zwane promienie katodowe.
Elektrony są wszędzie, niosąc prąd elektryczny w przewodach,
pobudzając do świecenia gazowe lampy neonowe, zasilając elektrody baterii
telefonu komórkowego, tworząc obraz na ekranie telewizora czy monitora.
|
|
|
Elektrony umożliwiły uczonym dokonać odkrycia, że cząstki są falami, zbadać strukturę kryształów, znaleźć kwarki wewnątrz protonu.
Od roku 1897 odkryto wiele innych składników materii, takich jak neutrony, protony i „egzotyczne” cząstki, ale elektrony wydają się być jedynymi n aprawdę małymi (1), elementarnymi (2) i stabilnymi (3).
(1) Łatwym, klasycznym sposobem określenia promienia elektronu jest zestawienie jego masy (m = 9,1x10-31 kg) z ładunkiem elektrycznym (e=1.6x10-19 C). Jeśli cały ładunek zgromadzimy na powierzchni małej kuli, to energia elektrostatyczna E = ke2/2r porównana z energią Einsteina E=mc2 daje promień r=2.8x10-15m, 18,779 razy mniej niż promień atomu wodoru Bohra.
(2) Cząstki światła, fotony, są również elementarne, ale bezmasowe.
(3) Proton jest również stabilny, ale składa się z 3 mniejszych kwarków.
Więcej o promieniu elektronu i wodoru patrz:
https://newton.ex.ac.uk/research/qsystems/collabs/constants.html