Pierwszy transmisyjny mikroskop elektronowy (TEM) został zbudowany przez dr Ernsta Ruskę z Uniwersytetu w Berlinie w 1931 r. Potrzeba mikroskopii elektronowej wynikała z ograniczeń mikroskopii optycznej - niemożności rozróżnienia szczegółów mniejszych niż długość fali, około 1 mikrometra dla światła widzialnego.
Skupienie wiązki elektronów jest nawet łatwiejsze niż światła – dokonuje się poprzez odpowiednio dobrane elektrody i potencjały. Elektrony można uznać za malutkie fale, długość takiej fali elektronu przyspieszonego w polu o napięciu 10 keV wynosi 0,1 Å (1 Å = 10-10 m). Teoretycznie mogłaby to być rozdzielczość mikroskopów elektronowych; w praktyce sięga ona około 1 Å, co i tak pozwala zobaczyć pojedyncze atomy.
Współczesne mikroskopy są nadal podobne do pierwszego skonstruowanego - kolumna elektrod, skupiające się na próbce elektrony i detektor do odbijanych (skanujący, SEM) lub transmitowanych elektronów (TEM, wymaga bardzo cienkich próbek).
http://www.imm.cnr.it/imm/facilities/images/SEM_FEG_ct.jpg
Charakterystyka: SUPRA 35 High Resolution FESEM (Zeiss)
• Źródło emisji pola typu Schottky'ego
• Napięcie przyspieszenia od 0,1 kV do 30 kV w trybie ciągłym.;
• Rozdzielczość (z systemem antywibracyjnym Autolevelling): 1,0 nm przy 20 kV WD = 2 mm, 1,7 nm przy 15 kV WD = 2 mm, 1,9 nm przy 10 kV WD = 2 mm, 2,1 nm przy 1 kV WD = 2 mm, 5,0 nm przy 0,2 kV WD = 2 mm
• Prąd wiązki: od 4 pA do 10 nA
• 3 detektory: detektor SE w soczewce, detektor E-T w komorze, detektor wstecznie rozproszonych elektronów
• Możliwość wstawiania próbek o średnicy do 8 cali
http://www.imm.cnr.it/imm/facilities/images/TEM_FEG_Catania.JPG
Laboratorium mikroskopii Catania jest wyposażone w dwa elektroniczne mikroskopy transmisyjne. Ten pokazany tutaj to JEOL JEM 2010F ze źródłem emisji pola.
Elektro-optyczna konfiguracja instrumentu charakteryzuje się ultra wysoką rozdzielczością (rozdzielczość punkt-punkt równa 0,19 nm). Ponadto mikroskop jest wyposażony w aparat GIF (Gatan Image Filter), który umożliwia rejestrację filtrowanych obrazów w wąskich oknach widma przy małych stratach energii przesyłanych elektronów. Ten mikroskop jest intensywnie wykorzystywany do charakteryzowania nanostruktur i interfejsów, gdzie wymagana jest wysoka czułość wykrywania izotopów w połączeniu z wysoką rozdzielczością przestrzenną.
Te ładne, sześciokątne 20-milimetrowe pęcherzyki w krzemie są powodowane przez implantację jonów helu i ich sukcesywne anulowanie.
Oddziaływania wakancji He w Si i ich wpływ na powstawanie i ewolucję pęcherzyków
V. Raineri i S. Coffa, E. Szilágyi, J. Gyulai, E. Rimini
Phys. Rev. B 61, 937–945 (2000)
Skaningowa mikroskopia elektronowa, nawet przy małych powiększeniach, pokazuje wiele interesujących szczegółów, takich jak złożone oczy owada (podziękowanie: University of Queensland).
Głowa owada (kolor wzmocniony) x65 Głowa dorosłego owada o odmianie gryzącej / żującej.
Prawa autorskie: Galeria zdjęć Nanoworld
Cepheidae, nimfa, Oribatida, Cepheoidea
Prawa autorskie: Galeria zdjęć Nanoworld
Jedna z popularnych nazw roztoczy oribatidów to „roztocza chrząszczy”, ponieważ, podobnie jak wiele chrząszczy, ich nogi i ciała są otoczone twardą i często błyszczącą brązową zbroją. Jednakże niedojrzałe stadia wyższych roztoczy oribatidów zazwyczaj nie mają obszernego pancerza i wyglądają zupełnie inaczej niż osobniki dorosłe - tak różnie, że łączenie osobników dorosłych i odpowiadających im niedojrzałych jest jednym z wyzwań oribatologii.
Pasek skali = 100 mikronów.
