Gruczoł tarczowy, tarczyca, gruczoł dokrewny składający się z dwu płatów połączonych węziną, położony na szyi na zewnątrz od chrząstki tarczowatej, na poziomie II-IV chrząstki tchawicy.

Tarczyca otoczona jest podwójną osłonką łącznotkankową: torebką włóknistą i na zewnątrz od niej położoną powięzią tarczową. Od torebki włóknistej wnikają do wnętrza gruczołu przegrody łącznotkankowe (tkanka łączna) razem z nerwami i naczyniami krwionośnymi. Tarczyca jest bardzo bogato unaczyniona - zaopatrują ją 4-5 tętnic. Do leczenia tarczycy używamy m.in. jodu promieniotwórczego.

 

 

Powrót