Saturn jest ostatnią planetą, jaką można oglądać gołym okiem. Ma tak małą gęstość, że mógłby pływać. Oczywiście jeśli znaleźlibyśmy tak wielkie wiadro!!!

Pierwszym człowiekiem, który zobaczył pierścienie Saturna, był Galileusz. Nazwał je "uszami". Pierścienie Saturna są bardzo cienkie. Niektórzy astronomowie sądzą, że choć odbijają one mnóstwo światła, to mają nie więcej niż 100m grubości. Jest to praktycznie "nic" w porównaniu do wielkości całej planety. Pierścienie tworzą stabilny system dzięki tzw. księżycom "pasterskim". Krążą one wewnątrz systemu pierścieni i swoją grawitcją podtrzymują ten system.

Potężne wichry mknące nad planetą z szybkością 500 km/s, pchające gazy atmosferyczne w przeciwnych kierunkach,  tworzą pasma i pasy widoczne na tarczy Saturna.

Dwa księżyce: Janus i Epimeteusz, krążą niemal po tej samej orbicie. Choć poruszają sie one z różnymi prędkościami, ich zderzenie jest mało prawdopodobne. Gdy szybszy zbliża się do powolniejszego, następuje wymiana orbit; oddziaływanie grawitacyjne między nimi powoduje, że wolniej poruszający sie księżyc schodzi na niższą orbitę i zaczyna poruszać się szybciej.