Ciepła kawa
Podczas rozpuszczania, cząsteczki wody posiadające moment dipolowy oddziałują na kationy i aniony sieci krystalicznej ciała rozpuszczanego. Atomy tlenu wody posiadające ładunek ujemny otaczają kationy i "odrywają" je od sieci krystalicznej. Z kolei atomy wodoru, posiadające dodatni ładunek, "odciągają" aniony. Mieszanie zapewnia dopływ nieoddziałujących cząsteczek wody, co przyspiesza proces rozpuszczania.
W wyniku oddzielania kationów i anionów powstają puste miejsca, które w dalszej kolejności wypełniają wolne cząsteczki lub jony. Wartość energii (chemicy mówią dokładniej: "entalpii") tego procesu jest równa entalpii sieciowej, tj. przejściu jonowego ciała stałego w jonowy gaz. Dla soli jest to
Następnie w przestrzenie między cząsteczkami rozpuszczalnika wnikają jony, otaczając się odpowiednio tymi cząsteczkami. Podczas tego procesu, nazywanego hydratacją (lub solwatacją, gdy rozpuszczalnikiem nie jest woda), zawsze wydziela się ciepło, zatem entalpia hydratacji jest zawsze ujemna.
dla tego procesu ΔHhyd = -2337 kJ.
Z kolei, entalpia rozpuszczania danego związku jest sumą entalpii sieciowej i entalpii hydratacji. Zatem całkowita entalpia rozpuszczania będzie równa ΔH = -77 kJ, co świadczy o tym, że jest to proces egzotermiczny, czyli podczas rozpuszczania wydziela się ciepło.