Wstający bączek

W bączku odwracającym się, w odróżnieniu od "zwykłych" bączków, zawsze ostro zakończonych, na siły precesji pod wpływem grawitacji, nakładają się efekty związane z siłami tarcia. Kiedy bączek przewraca się "do góry nogami", kręci się wolniej - część energii ruchu obrotowego została zużyta na podniesienie środka ciężkości. Różnicę momentu pędu przejmuje "wszechświat", tzn. podłoga, źródło siły tarcia.

W odróżnieniu od żyroskopu, oś obrotu bączka nie jest ustalona, ale swobodna. Z tego powodu "przewrotka" żyroskopu i "przewrotka" bąka wyglądają zupełnie inaczej. Żyroskop dla obserwatora zewnętrznego po przewrotce kręci się w drugą stronę, bączek po przewrotce, dla obserwatora zewnętrznego kręci się w tę samą stronę, natomiast dla krasnoludka wewnątrz - w odwrotną.

Zauważmy wreszcie, że "normalne" bączki, wcale nie są takimi zwykłymi bryłami - albo są wydłużone, albo pękate, prawie nigdy nie są okrągłe jak odwracający się bączek.

Analiza ruchu bączka "tippe-top" wymaga użycia komputera - na Uniwersytecie w San Francisco powstał na ten temat doktorat.