Latarka na korbkę

W Afryce, w rejonach pustynnych, gdzie nie ma prądu, Beduini na wielbłądach wołają ze sobą kolorowe skrzyneczki wielkości dużego odtwarzacza CD, z korbką do kręcenia. Kręci się ona z pewnym trudem, ale za to można słuchać radia ze skrzyneczki przez kilkanaście minut. Do następnego nakręcenia. Skrzyneczka zawiera generator prądu, tak jak ta latarka z wciskaną rękojeścią. Kilkakrotne naciśnięcie rozpędza wirujący magnes, a ten wytwarza prąd w cewce - światełko świeci.

Zasada działania takiej latarki jest taka sama jak w ogromnej elektrowni. Zewnętrzna siła - ręka, lub turbiny napędzane parą wodną lub przez spadającą wodę, porusza magnesy lub zwojnice i generuje się prąd. Zjawisko to nazywamy indukcją elektromagnetyczną, a zostało ono odkryte przez M. Faradaya.

Ta inna latarka nie ma nawet korbki. Potrząsając nią w górę i w dół, przesuwamy magnes, przelatujący tam i z powrotem przez zwojnicę - światełko świeci. (A producent z Chin dla pewności dodał dwie małe baterie.)