艢wiat艂owody
艢wiat艂ow贸d jest cienkim przewodem z rdzeniem szklanym lub z tworzywa sztucznego i otaczaj膮cego go p艂aszcza z materia艂u o wsp贸艂czynniku za艂amania mniejszym (n2) ni偶 wsp贸艂czynnik za艂amania rdzenia (n1). Zasada dzia艂ania 艣wiat艂owodu polega na wielokrotnym wykorzystaniu zjawiska ca艂kowitego wewn臋trznego odbicia wi膮zki 艣wiat艂a pod膮偶aj膮cego wzd艂u偶 艣wiat艂owodu, podobnie jak to ma miejsce w przypadku odbicia 艣wiat艂a na granicy woda-powietrze, zob. pingwiny.
Promieniowanie wnikaj膮ce do 艣wiat艂owodu mo偶e si臋 w nim rozchodzi膰 w postaci fal w艂asnych rdzenia lub p艂aszcza, wzgl臋dnie wnika膰 do otaczaj膮cego o艣rodka. Rodzaj wzbudzanych fal zale偶y od k膮ta, pod kt贸rym wchodzi wi膮zka 艣wietlna przez p艂aszczyzn臋 czo艂ow膮 do wn臋trza 艣wiat艂owodu. Jedynie fale rdzeniowe s膮 u偶ytecznym rodzajem energii prowadzonej przez 艣wiat艂ow贸d, kt贸re s膮 wzbudzane przez cz臋艣膰 promieniowania padaj膮cego na p艂aszczyzn臋 czo艂ow膮 艣wiat艂owodu, kt贸ra zawiera si臋 w k膮cie bry艂owym 2a. K膮t a wyznacza tzw. apertur臋 numeryczn膮 NA 艣wiat艂owodu:
W rdzeniu mog膮 rozchodzi膰 si臋 tylko fale, zwane modami fali elektromagnetycznej. Mod 艣wiat艂owodowy jest to pojedynczy rodzaj drga艅 w艂asnych 艣wiat艂owodu.
Liczba mod贸w mo偶e przybiera膰 warto艣ci si臋gaj膮ce 1000, s膮 to tzw. 艣wiat艂owody wielomomodowe. Przez taki 艣wiat艂ow贸d mo偶e by膰 przekazywanych 1000 rozm贸w telefonicznych jednocze艣nie.
