Miraż

Zabawka ta składa się z dwóch wklęsłych zwróconych do siebie zwierciadeł sferycznych. Oba zwierciadła mają taką samą ogniskową, a odległość między zwierciadłami (wzdłuż osi optycznej układu) równa jest wielkości tej ogniskowej (czyli połowie promienia krzywizny).

Promienie świetlne wychodzące z przedmiotu rozpoczynają bieg w ognisku zwierciadła górnego, więc odbijają się od niego równolegle do osi optycznej i podążają w kierunku zwierciadła dolnego. Następnie odbijają się od zwierciadła dolnego, w kierunku ogniska tego zwierciadła, które znajduje się w otworze zwierciadła górnego. W efekcie w otworze zwierciadła górnego powstaje odwrócony rzeczywisty obraz przedmiotu.

Obliczenie, gdzie powstaje obraz, jest dużo trudniejsze niż powyższe wyjaśnienie. Ponieważ przedmiot znajduje się w ognisku (p = R/2), więc pierwszy obraz, zgodnie z równaniem zwierciadła wklęsłego

powstaje formalnie w nieskończonej odległości q = ∞.

Ze względu na aberrację sferyczną przedmiot, którego miraż chcemy uzyskać za pomocą tej zabawki musi być względnie mały i niski w stosunku do promienia krzywizny zwierciadeł.

Miraż na pustyni powstaje w inny sposób - nagrzewanie się powietrza przy powierzchni ziemi powoduje zmianę współczynnika załamania światła w powietrzu (mniejszy przy powierzchni ziemi niż wyżej) i przez to zakrzywienie się promieni świetlnych, nieco podobnie jak w światłowodzie, co powoduje powstawanie złudnych obrazów.