Kula plazmowa

Świecący gaz w kuli plazmowej to zwykłe powietrze tylko nieco rozrzedzone. A tańczące włókienka to sznury plazmy - prądu elektrycznego przepływającego w gazie. Coś w rodzaju burzowego pioruna, tylko pod zmniejszonym ciśnieniem.

Co więcej, ten prąd (lub raczej pole elektryczne) rozchodzi się i poza kulą - zobacz jak świeci neonówka w pobliżu kuli. Fale elektromagnetyczne przenikają przez papier, ale nie przez folię metalową lub rękę - dlatego też twoja "komórka" kiepsko odbiera w tunelu.

Nazwa tej zabawki bierze się stąd, iż faktycznie w bańce powstaje plazma. Plazma to silnie zjonizowany gaz; jony (atomy bez jednego, zazwyczaj, elektronu) i swobodne elektrony we wnętrzu bańki wprawiane są w ruch przez pole elektryczne. Jeśli średnia odległość (średnia droga swobodna) pomiędzy cząsteczkami nie jest dostatecznie duża, elektrony zyskują wystarczającą ilość energii aby wzbudzić i zjonizować inne atomy poprzez zderzenia. Wzbudzone molekuły tracą energię wypromieniowując ją w formie fal elektromagnetycznych, również w ich widzialnym zakresie.

Włókienka zdążają ku górze ponieważ ich temperatura jest dość wysoka, a ich gęstość mniejsza niż pozostałego gazu wewnątrz kuli. Włókienka zagęszczają się w kierunku palca, ponieważ posiada on potencjał ziemi równy 0 V: różnica potencjałów pomiędzy centralną elektrodą i palcem jest dużo większa niż między centralną elektrodą a jakimkolwiek punktem w kuli. Zagęszczenie włókienek ma miejsce w punkcie przyłożenia palca, gdyż pole elektryczne ma tam większe natężenie, co w konsekwencji daje większą ilość aktów jonizacji.