Volta - od teorii do doświadczenia

W 1769 roku, w wieku 24 lat Volta publikuje pracę "O sile przyciągającej ognia elektrycznego i o zjawiskach z nią związanych". Volta zakładał istnienie "ognia elektrycznego", substancji wielce elastycznej, która znajduje się w różnych ilościach w różnych materiałach.
Praca "De vi attractiva", obszerna i skomplikowana miała charakter dywagacji teoretycznej - jeden z recenzentów poradził Volcie weryfikację doświadczalną stawianych hipotez.

W wirze prac, Volta buduje w 1775 roku elektrofor, w 1780 roku kondensator płaski. W 1784 formułuje prawo pojemności elektrycznej kondensatora C=Q/V, w 1787 roku doskonali sposób pomiaru napięcia elektrycznego.

W czasie przechadzek nad jeziorem, w 1776 odkrywa metan ("gaz błotny") i buduje pistolet, zapalany iskrą elektryczną.

Volta zostaje w 1774 powołany przez rząd austriacki na dyrektora naczelnego szkół w Como. W wieku 33 lat obejmuje katedrę fizyki doświadczalnej na Uniwersytecie w Pawii.

W 1796 Francuzi zajmują Lombardię, w marcu 1799 się wycofują. Austriacy zamykają Uniwersytet w Pawii a bezrobotny Volta, w rodzinnym Como, w grudniu 1799 buduje pierwszy "stos".

Fot.2 Elektrometr Volty, dla poprawienia dokładności odczytu był zbudowany z obciętej przy podstawie butelki prostopadłościennej i w podstawie miał metalowe pudełko, dla automatycznego rozładowania się po przekroczeniu zakresu pomiarowego.

Elektrofor Volty, to w zasadzie kondensator płaski z ruchomą górną okładką. (foro - to 2-mm zagłębienie w dolnej okładce, wypełnione izolującą żywicą). Genialność wynalazku polega na ładowaniu górnej okładki przez indukcję a nie przez kontakt - dwie okładki należy zewrzeć uprzednio, a dopiero póĽniej odsuwać górną.