Podwójny stożek porusza się "w górę" po dwóch szynach ułożonych pod odpowiednim kątem i nachylonych do poziomu.
W rzeczywistości, w czasie ruchu "w górę", stożek porusza się w kierunku rozwierających się ramion równi, opierając się na coraz to "chudszej" swojej części. Przy odpowiednim doborze kąta rozwarcia ramion równi i kąta stożka uzyskuje się de facto ruch środka ciężkości i pozorny paradoks znika.