Benoit Mandelbrot w swojej książce podaje definicję fraktala, jako obiektu geometrycznego charakteryzującego się samopodobieństwem, którego wymiar nie jest liczbą całkowitą.
Samopodobieństwo oznacza, że część obiektu jest podobna do całości. Jest to charakterystyczna dla obiektów występujących w przyrodzie. Liść paproci jest repliką całej paproci, powiększenie kory drzewa dalej przypomina korę, a linia brzegu pozostaje nie zachwiana w swojej strukturze niezależnie od skali mapy. Natomiast tradycyjne kształty geometryczne - trójkąty, koła, sfery - tracą przy powiększeniu swoje właściwości.