Urodził się 14 sierpnia 1777 roku w Rudkjoebing (Langeland) w lekarskiej rodzinie. Studiował medycynę i nauki przyrodnicze w Kopenhadze, gdzie uzyskał stopień doktora. Profesorem został w 1817 roku.
Dzięki jego doświadczeniom znaleziono związek między elektrycznością a magnetyzmem.
W 1820 roku Örsed zaobserwował, że igła kompasu umieszczonego w pobliżu drutu, w którym płynie prąd, odchyla się.
Najważniejszym następstwem odkrycia dokonanego przez Örsteda był magnetyczny generator prądu elektrycznego - dzieło Faradaya. Zbudowane później na tej zasadzie maszyny elektryczne stworzyły możliwość wytwarzania dużych ilości taniej energii elektrycznej, wykorzystywanej od poruszania silników elektrycznych stosowanych w przemyśle i transporcie, do oświetlania i ogrzewania, a także w wielu innych dziedzinach.
Po ogłoszeniu swojego odkrycia udał się Oersted w podróż po Europie - przez Francję, Anglię, Niemcy i Norwegię - wszędzie witany entuzjastycznie i powoływany na członka wielu akademii naukowych. Ojczyzna uczciła go nadaniem godności radcy stanu, szlachectwem i wieloma nagrodami, które uniezależniły go materialnie.
Miał Örsted - co nie zdarza się każdemu odkrywcy - możliwość oglądania zmian, do których doprowadziło jego dzieło.