Guglielmo Marconi

(1874 - 1937)

Urodził się 25 kwietnia 1874 roku w Bolonii, we Włoszech. Pobierał prywatne nauki w Bolonii, Florencji i Leghorn. Już jako mały chłopiec interesował się fizyką i elektrycznością, studiował prace Maxwella, Hertza i innych.

W 1895 zaczął eksperymentować w laboratorium w wiejskiej posiadłości swojego ojca w Pontecchio, gdzie odniósł sukces w wysyłaniu bezprzewodowych sygnałów na odległość 1,5 mili, w ten sposób został wynalazcą pierwszego systemu radiotelegrafii.

W 1900 otrzymał sławny patent nr 7777, i w grudniu 1901 roku użył swojego systemu aby przetransmitować pierwsze bezprzewodowe sygnały przez Atlantyk, między Poldhu w Cornwallii i St. Jon w Newfoundland, na odległość 2100 mil.

Marconi był odbiorcą honorowych doktoratów kilku uniwersytetów i wielu innych międzynarodowych honorów i nagród, między nimi Nagrody Nobla z fizyki w 1909 roku.

Pierwszy nadajnik radiowy Marconiego

Pierwszy nadajnik radiowy Marconiego, użyty w Villa Grifone, Bolonia