Urodził się w Bostonie 17 stycznia 1706 roku. Był siedemnastym dzieckiem Josiaha Franklina.
Ojciec prowadził wytwórnię świec i chciał, aby syn pomagał mu przy jej prowadzeniu. Beniamin nie cierpiał tej pracy, ale za to bardzo lubił książki, więc ojciec zdecydował, że syn zostanie drukarzem.
W 1743 roku Franklin przypadkiem zafascynował się zjawiskami elektrycznymi. W tym czasie nauka o tych zjawiskach była jeszcze w powijakach. Wiedziano, że niektóre ciała dają się elektryzować przez tarcie, a wzbudzana w ten sposób elektryczność jest dwóch rodzajów - "szklana" i "żywiczna".
Wynalezienie kondensatora w 1745 roku przez Ewalda von Kleist w Kamieniu Pomorskim i niezależnie przez Pietera van Müsschenbrock w Lejdzie (butelka lejdejska), naprowadziło Franklina na pomysł stworzenia piorunochronu.
Franklin uznał, że zjawiska elektryczne można
wyjaśnić,
przyjmując istnienie fluidu, którego może być nadmiar - wtedy ciało
jest
naelektryzowane "dodatnio" - lub niedomiar - ciało naelektryzowane
"ujemnie".
Wprowadził także terminy "ładunek" i "bateria" oraz symbole "plus" i
"minus".
Niestety, jego wybór znaków biegunów baterii nie był udany, gdyż stał
się
podstawą utrzymanej do dziś umowy, że prąd elektryczny płynie "od plusa
do
minusa".
Autor: Studenci II roku fizyki, PAP
Słupsk 1999, pod redakcją Grzegorza Karwasza