Kiedy spojrzymy przez te magiczne okulary na źródło światła, zobaczymy fascynujący obraz - zwielokrotnione obrazy świetlne mieniące się barwami tęczy. Znajdują się one w okularach we wszystkich kierunkach, w górze, na dole, z prawej i z lewej strony oraz po przekątnych. Gdy przez okulary przepuścimy np. czerwony promień kieszonkowego lasera, na ekranie umieszczonym z drugiej strony okularów zaobserwujemy jasny punkt, wokół którego znajdować się będzie osiem symetrycznie ustawionych, słabiej świecących dodatkowych punktów.

Szkła okularów mają naniesione przecinające się układy rys, tworzące dwuwymiarowe siatki dyfrakcyjne. Siatkę taką można traktować jako wynik nałożenia dwu siatek szczelinowych, rolę elementów uginających spełniają przeźroczyste obszary ograniczone rysami. Gdy światło pada na siatkę prostopadle do jej powierzchni, obserwuje się obraz dyfrakcyjny. Rozkład natężeń światła na ekranie jest iloczynem rozkładów natężeń dawanych przez obie siatki z osobna.

Świetlówka energooszczędna (po lewej) oraz ta sama widziana przez okulary chromatyczne.

Pojedyncza siatka dyfrakcyjna daje układ poziomych lub pionowych prążków, w kierunku opisanym warunkiem:

gdzie a jest tzw. stałą siatki dyfrakcyjnej, równą odległości pomiędzy rysami, α jest kątem pod jakim znajduje się jasny prążek na płaszczyźnie ekranu, k -liczba całkowita, λ - długość fali świetlnej.
Jeśli mamy do czynienia z dwoma siatkami dyfrakcyjnymi, których rysy ustawione są prostopadle do siebie, na ekranie pojawia się tzw. krzyż dyfrakcyjny.