Guzik w pralce, czyli dioptria płaska

 

Równanie dioptrii płaskiej otrzymujemy przyjmując w równaniu (3a) R=∞

 

n1/p + n2/q = 0

 

W przypadku szklanego wziernika w pralce mamy trzy ośrodki optyczne i dwie powierzchnie rozgraniczające, jak na rysunku poniżej.

 

W naszym przykładzie liczbowym mamy:

p1=10 cm

s= 1 cm

n1=1,33 (woda)

n2=1,5 (szkło)

n3=1  (powietrze)

 

Dla pierwszej powierzchni granicznej  q1= - n2 p1 / n1= - 15/1,33 [cm] = - 11,3 cm

 

Obraz powstały w pierwszej dioptrii staje się przedmiotem dla drugiej dioptrii:

 

p2= - q1+ s=+12.3 cm 

 

Stosując jeszcze raz równanie dioptrii płaskiej otrzymujemy

 

 q2= - n3p2 / n2 = 12,3 / 1,5 [cm] = 8,2 cm 

 

Guzik  w rzeczywistości jest w odległości 11 cm licząc od przedniej ścianki wziernika a wydaje się być w odległości 8,2 cm.


Powiększenie (poprzeczne) dioptrii  płaskiej wynosi 1.  

Efekt "przybliżenia" obrazu może być uważany za  "powiększenie  wzdłużne" - wynosi ono  - n2 /n1.