Fizyka dla każdego

Pięć kulek zawieszonych na niciach nazywamy, tradycyjnie, wahadłem Newtona.      

Jeśli puścimy jedną kulkę, odbije się jedna, jeśli dwie - odbiją się dwie, i tak dalej.

Aby wyjaśnić, dlaczego tak jest, trzeba skorzystać z dwóch zasad: zachowania pędu i zachowania energii. 

Zasada zachowania energii, w jej obecnej postaci, została sformułowana dopiero gdzieś w połowie XIX wieku. 

Ale zasada zachowania pędu, była już znana w XIII wieku. Pojawiła się po raz pierwszy w dziele Jana Buridiana, rektora Uniwersytetu Paryskiego. Kopia dzieła Buridiana do dziś jest w bibliotece w Krakowie, i Kopernik na pewno mógł z niego skorzystać.

Buridian, na przekór Arystotelesowi stwierdził, że raz rozpędzone ciało porusza się wiecznie. Dziś nazywamy tę cechę pędem. Ale Buridian używał słowa łacińskiego: impetus!

Tego właśnie życzymy absolwentom Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UMK: z impetem przez świat!

>> Bardziej serio o wahadle Newtona czytaj na stronach "Fizyki zabawek"

Pomysł i tekst: G. Karwasz