Zobaczyć niewidzialne - mikroskop elektronowy

W mikroskopie elektronowym badany materiał "oświetla się" nie światłem widzialnym, a elektronami.

Poziomka

Długość fali elektronu, w zależności od jego energii może być 100.000 krótsza, niż długość fal światlnych, więc rozdzielczość mikroskopu elektronowego jest o wiele większa niż optycznego.

Rozdzielczość mikroskopu elektronowego może sięgać 50 pm, a powiększenie może sięgać 10.000.000 razy. Dla porównania najlepsze mikroskopy optyczne osiągają rozdzielczość na poziomie 200 nm i powiększenie poniżej 2000 razy.

Niestety wykonanie obrazu mikroskopem elektronowym nie jest łatwe. Preparat musi znajdować się prawie w próżni i musi przewodzić prąd (im bardziej tym lepiej).

Jak się w takim razie otrzymuje obrazy materii nieprzewodzącej? Przed zrobieniem fotografii napyla się na niej cieniutką warstewkę materiału przewodzącego (np. złota).

Fotografia elektronowa nie jest oczywiście kolorowa. Dodanie kolorów do takich zdjęć to mozolna, wielogodzinna praca przy użyciu programów graficznych.

Obrazy poniżej zostały uzyskane za pomocą tzw. mikroskopii skanningowej, w której wiązka elektronów jest "przemiatana" po powierzchni badanego obiektu.

Roztocze w kurzu