Fizyka dla każdego

Dzięki parze oczu człowiek widzi obiekt pod odrobinę różnymi kątami, a mózg łączy ze sobą oba obrazy w jeden i na podstawie różnic perspektywy określa wielkość i odległość obiektu. W ten sposób powstaje przestrzenny obraz obiektu z poprawnymi proporcjami.

Aby otrzymać wrażenie trójwymiarowości, oczy widza tak samo jak w rzeczywistości muszą widzieć dwa różne obrazy - jego mózg łączy je w obraz trójwymiarowy.

Wrażenie trójwymiarowości powstaje, jeśli obraz docierający do lewego oka nieco różni się od tego, które widzi prawe oko. Mózg, mając do dyspozycji informacje pochodzące z obu oczu, konstruuje przestrzenny obraz z realistycznym wrażeniem głębi. Aby go oszukać, wystarczy do obu oczu dostarczyć obrazy nieco przesunięte względem siebie - tak właśnie działa kino 3D.

Można „oszukiwać” mózg z użyciem obrazów anaglifowych (poniżej po lewej), ale w salach kinowych efekt ten uzyskuje się w oparciu o różną polaryzację obrazów docierających do lewego i prawego oka (poniżej po prawej). 

Źródło: How 3-D Glasses Work

Główne systemy wyświetlania filmów 3D w kinach cyfrowych korzystające z jednego projektora to RealD Cinema, MasterImage, XpanD oraz Dolby 3D Digital Cinema. W przeciwieństwie do analogowych kin IMAX w tych technologiach, dzięki triple flash (trzykrotne naświetlanie każdej klatki, dzięki czemu odstęp między błyskiem a wygaszeniem jest mniejszy), można oglądać pełnometrażowe filmy całkowicie w trójwymiarze bez zmęczenia oczu i bólu głowy. Wszystkie techniki (zwłaszcza korzystające ze zwykłych ekranów XpanD i Dolby 3D) redukują ilość światła, jaka dociera do oka widza, co ogranicza maksymalną wielkość ekranu.

A co to jest 5D? 
Kina do wyświetlania filmów nazywane 5D oprócz trójwymiaru dla oka dostarczają innych doznań, takich jak ruch, zapach, dotyk. Za większość tych doznań odpowiada tzw. inteligentne krzesło (ang. Smart Seat). W Polsce jest kilkanaście takich kin. Filmów wyprodukowanych w tej technologii jest niewiele i trwają one na ogół po kilkanaście minut.

KR