Urodził się w 1777 roku. Uczył się, a następnie studiował medycynę i nauki przyrodnicze w Kopenhadze, gdzie uzyskał stopień doktora. Profesorem został w 1817 roku.
Tematem jego prac badawczych była elektryczność. Dzięki tym doświadczeniom znaleziono związek między elektrycznością a magnetyzmem.
W 1820 roku Oersed zaobserwował, że igła kompasu umieszczonego w pobliżu drutu w którym płynie prąd odchyla się.
Oersted był wynalazcą piezometru.
Prowadził doświadczenia z baterią składającą się z 600 płytek cynkowych i srebrnych. W 1803 roku odkrył niezależnie od Davy'ego, że w bateriach Volty korzystniej jest stosować roztwory kwasów niż soli. Doświadczenia te prowadził jedynie w niedzielne popołudnia w czasie wolnym od wykładów i pracy. Ich wynikiem była opublikowana w 1813 roku w języku francuskim praca na temat badań nad tożsamością sił chemicznych i elektrycznych.
Dopiero dzisiaj z perspekywy półtora wieku jesteśmy w stanie ocenić praktyczne następstwa tego odkrycia. Zostało ono wykrzystane w wynalazku elektromagnesu, który w połączeniu z baterią Volty umożliwił zrealizowanie idei telegrafu elektrycznego.
Elektromagnes stał się później istotną częścią aparatu
telefonicznego, którego słuchawka przekształciła się następnie w głośnik
radiowy.
Najważniejszym jednak następstwem odkrycia dokonanego
przez Oersteda był magnetyczny generator prądu elektrycznego - dzieło Faradaya.
Zbudowane później na tej zasadzie maszyny elektryczne stworzyły możliwość
wytwarzania dużych ilości taniej energii elektrycznej, wykorzystywanej
do poruszania silników elektrycznych stosowanych w przemyśle i transporcie,
od oświetlania i ogrzewania, a także w wielu innych dziedzinach.
Po ogłoszeniu swojego odkrycia udał się Oersted w podróż po Europie - przez Francję, Anglię, Niemcy i Norwegię - wszędzie witany entuzjastycznie i powoływany na członka wielu akademii naukowych. Ojczyzna uczciła go nadaniem godności radcy stanu, szlachectwem i wieloma nagrodami, które uniezależniły go materialnie.
Miał też Oersted - co nie zdarza się każdemu odkrywcy - możliwość oglądania zmian, do których doprowadziło jego dzieło.
Przygotowała studentka II roku fizyki.